Jak zwykle niezawodna, wspaniała ukraińska pisarka Oksana Zabużko wprowadza nas w świat różnie pojmowanych siostrzanych relacji.
Siostra jako drugie ja, siostra upragniona, znienawidzona, bratnia dusza. Motyw siostry, siostrzanej miłości, nienawiści i zawiści łączy te wszystkie opowiadania w jedną spójną całość. Bohaterki mogą być zagubione w swojej rzeczywistości, przeżywają dylematy moralne, ale poszukują.
Opowiadania pełne czułości, namiętności, emocji. Czasem przerażające, jak Bajka o kalinowej fujarce (przetworzony na wersję żeńską motyw Kaina i Abla, jak z Balladyny), a czasem pełne niezgłębionego smutku i tęsknoty.
Irytujące jest jednak ostemplowanie tej literatury jako literatury dla kobiet. Dlaczego mężczyźni nie mieliby wejść w świat, który jest w gruncie rzeczy uniwersalny, bo ludzki?