Dlaczego tak się boję biegnąc tą ulicą,
która się pali.
Nie ma tu przecież nikogo,
tylko ogień szumi do nieba,
a ten huk to nie bomba,
to tylko runęły trzy piętra.
Tańczą gole, oswobodzone płomienie,
machają rękami
przez jamy okien,
to grzech podglądać
gołe płomienie,
grzech podsłuchiwać, co mówi
wolny ogień.
Uciekam od tej mowy,
co brzmiała na ziemi
wcześniej niż mowa człowieka.
